.തോന്നിവാസം ഒരു കലയായി തോന്നിയിരുന്ന ഒരു കാലം ആണോ ഇതു .വിളക്കെന്തി വരുന്ന മാടന്‍ ഒരു പേടി സ്വപ്നം ആയിരുന്ന കാലം എനിക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നു .സ്വപ്നങ്ങള്‍ വാല്‍നക്ഷത്രം പോല്ലേ ഓടിമറഞ്ഞിരുന്ന ഒരു കാലം ഉണ്ടാരിയുന്നു . ആല്‍തറയും അപ്പുപ്പന്‍ന്താടിയും കുന്നികുരുവും കുപ്പികുള്ളിലെ മഞ്ചാടിയും ജീവന്റെ ഭാഗം ആയിരുന്ന ഒരു ഞാന്‍ .അന്നൊക്കെ നീ ഉണ്ട് എന്നെ കരുതിയ ഞാന്‍ വിഡ്ഢി ആണോ ..നീ ക്രൂരന്‍ ആണ് ,  നീ കാരുണ്യം ചോരിയുന്നന്‍ എന്ന് ഞാന്‍ കേള്‍ക്കുന്നു സ്വപനം കാണാന്‍   മടുപ്പായി  തുടങ്ങി .അറം പറ്റലുകള്‍ അന്തി ഉറങ്ങുന്ന ഈ  നിമിഷത്തില്‍ ചിരിച്ചോണ്ട്  തോന്നിയപോലെ ജീവിക്കുന്ന നിന്നെ കാണുമ്പോള്‍  എനിക്ക് തോന്നുന്നു തോന്നിവാസം ചങ്ങല ഇല്ലാത്ത ഒരു ഉന്മാദ ലഹരി എന്ന് ..